Dedikasi untuk bonda tersayang , Puan Zaiton Ali ( doesn’t know when she can found this entry , hehe )
Walau terpisah oleh jarak dan masa , walau mahal macam mana sekali pun kita beli , walau sebaik mana masakan chef2 terkenal kita pernah jamah , hakikatnya kita akan kerap membandingkannya dengan masakan ibu kita dan akan berkata “ala , kan best kalau ibu ada dan boleh masak bla bla bla …” tidak kurang juga ada yang mengalirkan titisan hangat dari mata sewaktu makan akibat kerinduan terhadap ibu ( especially for girls yang dok jejauh dengan ibunya ) … belum masuk bahagian tak lalu makan sebab asyik nampak muka ibu jerk kat makanan tuh … this is my experience with my friends especially girls ( kalau boys , diorang tabah lagi ) … persoalannya , kenapa nak masakan ibu jerk ???
Kata orang , itulah penangan air tangan ibu … masakan ibu melalui proses menyiang , membasuh , memotong , manggaul , menguli , mengacau sambil berselawat , menanak nasi sambil berdoa , pendek kata macam2lah aktiviti yang kebanyakannya melibatkan tangan secara tak langsung … Jari tukang masaklah yang paling banyak menyentuh makanan … Jadi , dalam masakan ibu , air tangannyalah yang paling banyak “terlarut” bersama bahan2 masakan …
Betul ke air tangan memberi kelazatan kepada makanan yang telah dimasak ??? Air tangan nih sila jangan rujuk kepada keadaan air yang berada di tangan ibu . Air tangan yang dimaksudkan ialah aliran kasih sayang , kesungguhan , keceriaan dan ketulusan hati seorang ibu yang memasak untuk anaknya . Beta tak pandai demand dengan ibu beta . Housemate ada lah yang demand sikit . Kalau tahu ibunya nak datang , mereka selalu pesan “mak , dah lama tak makan sambal udang petai mak .Rindu! Minta tolong masakkan boleh tak ???” … Si ibu pasti terharu apabila anaknya menyatakan perasaan kerinduan terhadap masakannya . Maka si ibu pun masaklah sambal udang petai . Bukan untuk anaknya sahaja . Untuk kawan2 anaknya sekali si ibu masakkan . ( beta tak makan apa2 yang berkaitan petai & jering ) . Selesai makan , si anak akan menelefon ibu dan berkata “terima kasih mak sebab masakkan . Kawan2 puji sedap” … kalau dapat housemate macam beta nih , beta akan jerit “makcik , terima kasih . sedaplah . kalau boleh , masaklah lagi untuk kami” … kawan2 pun kenang masakan ibu kita kadang2 …
Motivator & psikologist berpendapat kerja yang berkualiti akan terhasil jika kerja itu dilakukan dengan penuh kasih sayang , ceria , tulus dan ikhlas . Dorongan kerjanya bukan untuk “mendapat” tetapi untuk “memberi” . Semakin kurang nilai2 yang telah disebutkan sebentar tadi dalam kerjanya , maka semakin rendahlah kualiti dan produktiviti kerja tersebut .
Lihat kepada realiti kehidupan beta , adik itam seorang jerk yang tak suka bawa bekal yang dimasak oleh ibu ke sekolah . tak tahulah kenapa kan . yang pasti , duit belanja tuh kadang2 macam tak cukup jerk RM2 sehari . Bekal makanan beliau tak pernah habis jika beliau bawa . Suatu keadaan yang berbeza . Beta menghargai masakan ibu & membawa masakan yang ibu bekalkan walaupun semasa itu beta belajar di tingkatan 6 atas . tak sedap macam mana sekali pun , beta akan makan sampai habis ( realitinya , beta suka makan sampai habis sebab tak suka membazir ) . Pengajian di Shah Alam ( jauh daripada ibu ) sangat2 tak best . sebab? Sebabnya beta sangat cerewet tentang makanan . makan mahal2 pun jenis tak kisah . tapi memang rindu betul kat masakan ibu . Untuk menghilangkan lapar , biasanya beta akan membeli antara 2 lauk sama ada ayam @ telur ayam ( beta tak makan seafood termasuk ikan laut ) … paling best kalau ayah @ ibu cari ikan sungai di merata pasar semata – mata nak bagi anak mereka yang cerewet nih protein … ( gumbira kalau ada sepat , patin , talapia & keli ) hehe … Istimewa masakan ibu beta , nan ado perencah2 segera termasuk aji no moto & nan ado cuka … my dad sentap lorh kalau ibu bubuh menda2 tuh … my dad sangat5 cerewet tentang makanan … chef kat restoran pun beliau boleh kutuk ... korang tahu , cekodok air garam pun beta boleh rindu … huhu
Keluarga beta jarang2 makan di luar ... big boss kan cerewet , kena makan di rumah ... lagi pun , makan di rumah lebih jimat dari makan di kedai2 , restoran2 , kafe2 & hotel2 ... selepas makan dengan keluarga , ibu @ ayah suka bertanya tentang masakan mereka ( my dad pun kadang2 suka memasak ) “sedap tak ayah @ ibu masak ???” biasanya beta suka jawab “ok jerk” & “boleh tahan” … padahal dalam hati , “sedap , tak sedap tetap masuk ke perut ... hehe” … beta tak tahu cara nak pamerkan perasaan kepada orang … macamlah korang tak tahu weakness beta yang nih … Akhirul kalam , selamat hari ibu buat ibu beta sendiri & tak lupa juga kepada ibu2 di seluruh Malaysia . Kepada perempuan bujang/janda/balu , Kurangkan maksiat untuk mengelak daripada menjadi ibu haram / ibu tumpang apatah lagi ibu ayam … haha … yer lah , kes buang anak & bunuh janin menjadik – jadik … beringatlah
